10 signalen dat je richting een burn-out beweegt (En waarom het geen zwakte is, maar een uitnodiging tot thuiskomen)

Voel je dat het allemaal net iets te veel is?

Er is een moment waarop je je voelt: zo wil ik niet langer leven .

Je houdt je staande. Je blijft gaan. Maar diep vanbinnen weet je… er klopt iets niet meer.

Of je hoofd volloopt, je lijf moe is, en je nergens echt meer van geniet?

Misschien noem je het geen burn-out.

Misschien noem je het 'druk', 'overprikkeld', 'gewoon zelfs veel'.

Maar je lijf weet het al. Je fluistert het al een tijdje.

Misschien functioneer je nog wel, maar leef je al een tijd op reserve.

 

Er is een verschil tussen moe zijn en verbruikt.  Tussen druk zijn en overgenomen .

Tussen even geen zin hebben en het niet meer weten. 

Niet iedereen die moe is, heeft een burn-out. Maar iedereen die richting een burn-out gaat, is ooit te lang weggegaan bij zichzelf .

 

Het begint niet met instorten, een burn-out kondigt zich niet aan met sirenes. Het begint vaak met kleine dingen.  Eerder kennis gemaakt met fluisteringen. Verwarrend zacht.

Maar telkens net hard genoeg om te uitbreiden.

Je vergeet een afspraak. Je zucht vaker dan je lacht. Je hoofd voelt als een snelweg waar het nooit stil wordt.

Tot je lichaam begint te fluisteren. Tot je systeem zegt: “Ik hou dit niet vol.”

Tot je langzaam afglijdt naar iets wat geen roest is, maar verdoving.

 

Je hoeft niet te wachten tot je instort om te luisteren naar wat je lichaam en hart al fluisteren.

 

In dit blog neem ik je mee langs 10 signalen dat je richting een burn-out gaat.

oorsprong je kunt eerder luisteren. En liever kunt kiezen.

Niet om je bang te maken, maar om je zachter te laten kijken. Naar jezelf. Naar wat er echt speelt.

En vooral: naar wat je nodig hebt om weer thuis te komen in roest, helderheid en jouw eigen ritme.

 

In dit blog geen lijstje om af te vinken.

Wel een uitnodiging. Om stil te staan. Om te luisteren naar wat jij allang weet.

 

1. Je bent altijd moe.

Niet gewoon 'ik heb een lange dag gehad'-moe, maar leeg op een manier die slaap niet oplost. Ookof er iets uit jou weglek wat je zelf niet meer kunt bijvullen. En als je eindelijk rust neemt… voel je je nog vermoeider dan daarvoor.

2. Je hoofd staat nooit stil.

Je ligt in bed en denkt aan wat je morgen moet doen. Van gisteren beter hadden kunnen doen. Je probeert te ontspannen, maar je systeem kent de uitknop niet meer. Alles draait door. Zelfs in stilte.

3. Je bent sneller geraakt.

Geluiden komen harder binnen. Licht is te fel. De stem van een ander lijkt luider dan je aankunt. Je beïnvloedt seksueel, huilt sneller, voelt je overspoeld. Ook of er geen filter meer is tussen de wereld en jouw vloeiende.

4. Je herkent jezelf niet meer.

Waar ben jij gebleven? De energieke versie van jezelf. De dromer, de doener, de lichterik. Je doet nog wat moet, maar je voelt het niet meer. Je leeft ook je naar jezelf kijkt.

5. Je hebt steeds minder zin in contact.

Je zegt vaker 'nee'. Reageren later op berichten. Trek je terug, zelfs van de mensen van wie je houdt. Ookof je een onzichtbaar deken over jezelf legt. En ergens voelt dat veilig. Maar ook eenzaam.

6. Je lijf begint signalen te geven.

Vage klachten. Hoofdpijn. Hartkloppingen. Slecht slapen. Een druk op je borst die maar niet weggaat. De dokter vindt misschien niets. Maar jouw lichaam zegt: "Tot hier. Niet verder."

7. Je emoties zitten hoog.

Je voelt meer. Van anders. Je schrikt van je eigen reacties. Huilt zonder reden. Ontploft om iets kleins. Je begrijpt jezelf niet altijd. En voelt je vaak kwetsbaarder dan je gewend bent.

8. Je geniet niet meer zoals voorheen.

Een boek lezen lukt niet. Een gesprek werkt je niet. Zelfs een mooie zonsondergang lijkt door je heen te gaan. Ook is er een laag tussen jou en het leven zit. Je voelt het niet echt meer.

9. Je vraagt je af wat de zin nog is.

Je werkt. Je zorgt. Je doet. Maar waarvoor eigenlijk? Je mist richting. Doe wat moet, maar verlangt naar iets wat je niet kunt benoemen. Een leegte. Een gemis van betekenis.

10. Je zegt tegen jezelf: “Ik moet gewoon even doorgaan.”

De grootste valkuil van allemaal. Wil je denkt dat je sterk bent als je blijft rennen. Maar echte kracht zit in stilstand. In het gevoel. In luisteren naar wat jij nodig hebt.

 

Herken je jezelf in meerdere van deze signalen?

Dan is dit geen reden om bang te zijn. Maar inderdaad een kans om eerlijk te zijn.

Je bent niet zwak.

Je bent wijs genoeg om te voelen dat de tijd voor iets anders is.

Voor zachtheid.

Voor ademruimte.

Voor thuiskomen bij jezelf.

 

Wat kun je doen?

Als transformatiecoach begeleid ik mensen die vastlopen in stress, burn-out of innerlijke onrust.

Via 1-op-1 coaching, groepsevenementen en retraites help ik je weer voelen wie je bent, onder alle ruis.

Je hoeft niet te wachten tot je echt informeert.

Je mag nu kiezen voor rust. Voor richting. Voor jou.

💛 Heb je vragen? Voel je welkom en stel ze hier. hier https://groeimethartenziel.nl/pages/contact

Of lees meer over mijn traject 'Thuiskomen bij Jezelf in 5 stappen'